جدیدترین گزارش بانک مرکزی جمهوری اسلامی حاکی از از افزایش ۶.۲ درصدی بهای مسکن طی یک ماه و صعود بهای مسکن پایتخت به متوسط قیمت ۳۵ میلیون تومان برای هر مترمربع حکایت دارد.
جدیدترین گزارش بانک مرکزی جمهوری اسلامی از «تحولات بازار مسکن» اسفندماه سال ۱۴۰۰ شهر تهران، از افزایش ۶.۲ درصدی بهای مسکن نسبت به بهمنماه حکایت دارد. این گزارش همچنین میگوید که متوسط قیمت خرید و فروش «یک متر مربع زیربنای واحد مسکونی» معامله شده از طریق بنگاههای معاملات ملکی شهر تهران در حدود ۳۵ میلیون تومان بوده است.
«گزارش تحولات بازار معاملات مسکن شهر تهران در اسفند ماه سال ۱۴۰۰» برگرفته از «آمارهای خام سامانه ثبت معاملات املاک و مستغلات کشور» است که توسط اداره بررسیها و سیاستهای اقتصادی بانک مرکزی ایران تهیه و منتشر میشود.
در بخشی از این گزارش بانک مرکزی جمهوری اسلامی آمده است که میزان رشد قیمت اسفندماه ۱۴۰۰ « نسبت به ماه مشابه سال قبل، معادل ۱۶ درصد افزایش داشته» است.
انتشار این گزارشها در حالی صورت میگیرد که علی بهادری جهرمی، سخنگوی دولت ابراهیم رئیسی روز سهشنبه شانزدهم فروردینماه گفت که حدود هشتصدهزار واحد مسکونی در قالب نهضت ملی درحال ساخت است.
علی بهادری جهرمی با اعلام اختصاص زمین و جانمایی برای حدود دو و نیم میلیون واحد مسکونی دیگر اعلام کرد که همه طرحهای مسکن نیمه تمام دولتهای قبلی، در «طرح نهضت ملی مسکن» ادغام یافته است.
وی افزوده است: «چون طرحهای اقدام ملی مسکن و مسکن مهر نیمهکاره رها شده بود، آنها هم بهعنوان طرح نهضت ملی مسکن در حال ساخت هستند.»
علی بهادری جهرمی چهارم فروردینماه نیز با اظهار اینکه «برای حدود یک میلیون واحد مسکونی زمین تامین شد و عملیات اجرایی ساخت ۸۷۰ هزار واحد مسکونی آغاز شده» گفته بود: «وعده ساخت ۴ میلیون مسکن در چهار سال با سرعت در حال پیشرفت است.»
این درحالی است که در ابتدای اسفندماه ۱۴۰۰ روزنامه «همشهری» چاپ تهران، در گزارشی با اشاره به «فروکش کردن انتظارات تورمی و خوابیدن هیجان بازار مسکن» و «تورم سنگین نهادههای ساختمانی»، از «عقبنشینی» تولید کنندگان انبوه برای برنامهریزی «آغاز پروژههای مسکونی جدید» خبر داده بود و تاکید کرده بود که «نتیجه آن، افول بیش از ۴۹ درصدی تولید مسکن در سال۱۴۰۰ نسبت به ابتدای دهه۹۰ بود.»
این رسانه وابسته به شهرداری تهران در ادامه گزارش خود، تبدیل شدن مسکن در اقتصاد ایران به «یک کالای سرمایهای» را منجر به ایجاد «فقر مسکن، افزایش حاشیهنشینی و رشد بدمسکنی» دانسته بود و با اشاره به «دورههای شوک ارزی و موجهای تورمی پیاپی» نتیجه گرفته بود: «شرایط بازار مسکن دچار نابسامانی روزافزون شده؛ تا جایی که میانگین دوره انتظار خرید مسکن برای خانوارهای تهرانی، به بیش از ۶۰ سال رسیده است.»
با وجود آنکه «مسکن» جزو نیازهای عمومی افراد و خانوارها طبقهبندی میشود اما در دهههای اخیر به ویژه ده سال گذشته و تاکنون، تبدیل به «کالایی سرمایهای» با ضریب رشد قیمت قابل توجه و امکان دستیابی کم برای بسیاری از افراد جامعه تبدیل شده است: کالایی پر بها، کم تولید نسبت به قبل و دستنیافتنی برای خیلی از ایرانیان.
حمیدرضا صارمی، معاون معماری و شهرسازی شهرداری تهران بیست و سوم بهمنماه ۱۴۰۰ به خبرگزاری «ایلنا» گفته بود: «۵۰ درصد جمعیت تهران زیر خط فقر مسکن زندگی میکنند و افرادی که زیر این خط فقر هستند، توانایی ساخت را ندارند.»
ابراهیم رئیسی و چهرههای نزدیک به وی، بارها هنگام تبلیغات انتخابات ریاستجمهوری خردادماه ۱۴۰۰ وعده ساخت «سالی یک میلیون مسکن» و در نهایت «ساخت ۴میلیون مسکن جدید» در پایان این دولت را دادهاند؛ طرحی که با عنوان «نهضت ملی مسکن» معرفی شدهاست.
رستم قاسمی، وزیر راه و شهرسازی دولت سیزدهم جمهوری اسلامی بیست و چهارم شهریورماه ۱۴۰۰ از انتخاب «روشهای تامین مالی غیر تورمزا» برای احداث «یک میلیون واحد مسکونی در سال خبر» داده بود، طرحی کلان و به برآورد برخی کارشناسان، غیر ممکن.