ظرف دو دهه اخیر، به طور متوسط ۴۲ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر گزارش سالیانه رؤسای جمهوری آمریکا را به طور زنده از تلویزیون تماشا کرده‌اند.
در سال ۲۰۰۳ میلادی، جرج دبلیو بوش رئیس جمهور پیشین آمریکا از سخنرانی سالیانه خود استفاده کرد تا دلایل خود برای لزوم حمله نظامی آمریکا به عراق را تشریح کند. بیش از ۶۲ میلیون نفر بطور زنده به تماشای آن سخنرانی نشستند.
نخستین گزارش سالیانه باراک اوباما، رییس جمهوری ایالات متحده به کنگره ۵۲ میلیون و ۳۰۰ هزار بیننده به خود جذب کرد.
اما از سال ۲۰۱۲ میلادی به این سو، مجموع افرادی که از تلویزیون به تماشای این سخنرانی می‌نشینند از حدود ۴۰ میلیون نفر فراتر نرفته است.
این علی‌رغم آن است که شمار شبکه‌هایی که به طور زنده سخنرانی سالیانه رئیس جمهور در کنگره را پخش می‌کنند، افزایش یافته و این سخنرانی به طور همزمان به زبانهای انگلیسی، اسپانیایی و برخی زبانهای دیگر نیز پخش می‌شود.
سال گذشته، تنها اندکی بیش از ۳۳ میلیون نفر گزارش سالیانه آقای اوباما به کنگره را از طریق تلویزیون تعقیب کردند. این در حالی است که در همان سال مسابقه فینال جام ملی فوتبال آمریکایی بیش از ۱۱۱ میلیون بیننده به خود جذب کرد.
اما چرا؟
مجله تایم امروز در مقاله‌ای به قلم مایا رودان با اشاره به گسترش چشمگیر شبکه‌های اجتماعی و نقشی که این شبکه‌ها در انتشار اطلاعات ایفا می‌کنند استدلال کرده است که شمار فزاینده‌ای از مردم به جای تماشای سخنرانی از تلویزیون، رئوس و بخش‌های مهم آن را از طریق این شبکه‌ها، و بویژه شبکه اجتماعی توئیتر تعقیب می‌کنند.
بر اساس این گزارش، بیش از ۲ میلیون توئیت در جریان گزارش سال گذشته پرزیدنت اوباما به کنگره منتشر شد. قرار است آقای اوباما روز چهارشنبه با سه کاربر پر مخاطب شبکه یوتیوب مصاحبه‌ای انجام دهد. بنابر این شاید در آینده‌ای نه چندان دور، اکثر مردم کل گزارش رئیس حمهور را از طریق شبکه‌های اجتماعی تعقیب کنند.
صدای آمریکا امسال نیز از ابتدای سخنرانی رئیس جمهوری، رئوس آن را به طور مستمر توئیت کرده است.