باراک اوباما و میت رامنی نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا برگزاری مناظره های انتخاباتی را یکی پس از دیگری انجام دادند، مناظره ای که در آن نامزد ها توانستند دیدگاه هایشان را بطور مستقیم با راًی دهندگان آمریکائی در میان گذارند، برای توجیه نظرات خود با رقیب به بحث و جدل بپردازند، تفاوت ها را توضیح دهند، نقاط ضعف برنامه های طرف مقابل را بر شمارند و از همه مهم تر آن که بتوانند برتری خود را بر دیگری در چارچوب حل مشکلات اقتصادی و بیکاری به شهروندان آمریکائی بقبولانند... و نتیجه این ها همه را باید به پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و راًی دهندگان آمریکائی موکول کرد.
قانون اساسی آمریکا در مورد بسیاری از جزئیات اتنخاب رئیس جمهوری از جمله این که چه کسی به گزینش گران رئیس جمهوری راًی خواهد داد یا این که چگونه این راًی ها برای گزینش گران شمرده خواهد شد؛ ساکت مانده است.
پایه گذاران آمریکا تصمیم گیری در باره این جزئیات و بسیاری از جنبه های سیاسی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و معاون وی را بر عهده ایالت ها گذاشته اند.
مثلاً در انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۷۸۹ یعنی ۲۲۳ سال پیش که به ریاست جمهوری جورج واشنگتن انجامید، تنها در چهار ایالت آمریکا راًی دهندگان بطور مستقیم گزینش گران خود را برای مرحله دوم و انتخاب رئیس جمهوری برگزیدند و در بسیاری از ایالت ها این قانونگذاران ایالتی بودند که خود گزینش گران ایالتی را منصوب کردند.
مسئله انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که انتخاباتی غیر مستقیم است بارها مورد پرسش قرار گرفته و در طی بیش از دو قرنی که از آن می گذرد، لوایحی بصورت متمم آماده و به کنگره تقدیم شده است تا انتخابات غیر مستقیم ریاست جمهوری بتواند بصورت انتخابات مستقیم و یک مرحله ای در آید.
با این همه، هرگز چنین پیشنهادی نتوانسته است از دو مجلس کنگره آمریکا با موافقت عبور کند و در نتیجه پیشنهاد بدست فراموشی سپرده شده است.
... و در چارچوب روند برگزاری انتخابات و دادن رای است که می توان آزادی انتخابات را در ساده ترین وجه آن مشاهده کرد و دریافت که چگونه بر اساس مشارکت مستقیم مردم ، دموکراسی به معنای حکومت مردم بر مردم با مفهوم اجرای آن از طریق حکومتی که در آن قدرت رهبری به مردم واگذار شده است، شکل می گیرد. قدرتی که از طریق سیستم نمایندگی عمل می کند.
قانون اساسی آمریکا در مورد بسیاری از جزئیات اتنخاب رئیس جمهوری از جمله این که چه کسی به گزینش گران رئیس جمهوری راًی خواهد داد یا این که چگونه این راًی ها برای گزینش گران شمرده خواهد شد؛ ساکت مانده است.
پایه گذاران آمریکا تصمیم گیری در باره این جزئیات و بسیاری از جنبه های سیاسی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و معاون وی را بر عهده ایالت ها گذاشته اند.
مثلاً در انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۷۸۹ یعنی ۲۲۳ سال پیش که به ریاست جمهوری جورج واشنگتن انجامید، تنها در چهار ایالت آمریکا راًی دهندگان بطور مستقیم گزینش گران خود را برای مرحله دوم و انتخاب رئیس جمهوری برگزیدند و در بسیاری از ایالت ها این قانونگذاران ایالتی بودند که خود گزینش گران ایالتی را منصوب کردند.
مسئله انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که انتخاباتی غیر مستقیم است بارها مورد پرسش قرار گرفته و در طی بیش از دو قرنی که از آن می گذرد، لوایحی بصورت متمم آماده و به کنگره تقدیم شده است تا انتخابات غیر مستقیم ریاست جمهوری بتواند بصورت انتخابات مستقیم و یک مرحله ای در آید.
با این همه، هرگز چنین پیشنهادی نتوانسته است از دو مجلس کنگره آمریکا با موافقت عبور کند و در نتیجه پیشنهاد بدست فراموشی سپرده شده است.
... و در چارچوب روند برگزاری انتخابات و دادن رای است که می توان آزادی انتخابات را در ساده ترین وجه آن مشاهده کرد و دریافت که چگونه بر اساس مشارکت مستقیم مردم ، دموکراسی به معنای حکومت مردم بر مردم با مفهوم اجرای آن از طریق حکومتی که در آن قدرت رهبری به مردم واگذار شده است، شکل می گیرد. قدرتی که از طریق سیستم نمایندگی عمل می کند.